Wystawa malarstwa Jana Michalaka i Pawła Maja
23 lutego o godz. 18.00 w Puławskiej Galerii Sztuki odbędzie się otwarcie wystawy Jana Michalaka i Pawła Maja zatytułowany „Malarstwo”.
Jan Seweryn Michalak – (ur. 1979 r. w osiadłej w Kazimierzu Dolnym rodzinie inteligenckiej o tradycjach artystycznych i malarskich.). Studiował na warszawskiej i krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2004 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem.
W 2021 obronił w macierzystej uczelni dysertacje doktorską pt. „O wynikającej z romantycznego przeżywania rzeczywistości potrzebie nowego malarstwa figuratywnego. Rozważania o malarstwie, w europejskim kręgu sztuki, z szczególnym uwzględnieniem tradycji Bractw Św. Łukasza.” Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Należy do ZPAP w okręgu warszawskim. Laureat licznych nagród, w tym "Srebrnej Ostrogi" przyznawanej młodym malarzom za odwagę i bezkompromisowość. Eksponuje swoje prace na wielu wystawach w kraju i za granicą. Mieszka i tworzy w Rzymie.
Malarstwo Jana Michalaka osadzone jest w nurcie figuratywnym. W warstwie formalnej operuje nawiązującym do sztuki baroku bocznym oświetleniem typu chiaroscuro. W warstwie tematycznej Artysta porusza się swobodnie w pejzażu Kazimierza Dolnego, nie stroni przy tym od efektów rodzajowych, gdzie w oparciu o trójkątny, obrotowy, imaginacyjny model Miasteczka przedstawia ten pejzaż z wielu różnych punktów widzenia, z lotu ptaka , żabiej perspektywy i innych.
W ostatnich, powstałych w Capranice pod Rzymem, malarskich kompozycjach łączy niderlandyzujące motywy północne z formami zaczerpniętymi z tradycji śródziemnomorskiej, szeroko pojętego rezerwuaru grecko-rzymskich form klasycznych. Oprócz obrazów na wystawie zobaczymy również dwa nacechowane symbolicznie “przedmioty antyklasyczne”, niewielkich rozmiarów rzeźby zrealizowane w technice drewna polichromowanego.
Paweł Maj – absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie oraz Wydziału Architektury Krajobrazu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Był związany ze środowiskiem puławskiej „Zachty”, a jego mentorką była Maria Kapturkiewicz-Szewczyk. Uczestnik wystaw indywidualnych i zbiorowych.
Poszukiwania twórcze Pawła Maja krążą wokół przyrody, historii i człowieka. W malarstwie autora można odnaleźć echa polskiego dziewiętnastowiecznego realistycznego malarstwa rodzajowego. W swoich pracach „posługuje się na równi pastelą, olejem, jak i ołówkiem. Preferuje jednak malarstwo olejne i akwarelowe. W obu tych technikach tematem dominującym jest pejzaż. (…) Zaprezentowane na wystawie płótna przedstawiają głównie sceny rodzajowe z końmi, jarmarkami czy procesjami.”
